बाटो बिनासको देख्दा आमाको मन मर्दछ

सगरमाथा भन्दै छ मेरुदण्ड मधेश हो

 यता मधेशले भन्छ तिमी शिर हो देशको,
दौरा सुरुवाल सोध्दै छ के दोष हो त्यो भेषको
सिंगो नेपाल तर्सिन्छ के होला मेरो शेषको !

स्वर्गलाई पनि चुङ्गाउने मेची र कालीको स्थल
यसको हुँ भन्न मान्दैन बग्ने गण्डकीको जल,
चारकोशे खरिया फांडने गर्दैछन दुष्टले बल
माथि बन्डामा लड्दैछन् बसी पहाडका तल ! 

सन्तति झगडा गर्छन कुल्ची आमाको बक्षमा
गहमा आँशु टल्पिञ्छ नदेख्दा बन्धु लक्षमा ,
आमा भन्दा धेरै ज्ञानी सन्तान बन्नु पर्दछ 
बाटो बिनासको देख्दा आमाको मन मर्दछ !

धनि गरिबको खाडल क्यै गरी पुर्नु पर्दछ
भाग मात्रै समातेर हुदैन तुर्नु पर्दछ,
नलडनु अब आपसमा देशै पुकार गर्दछ
बाटो बिनासको देख्दा आमाको मन मर्दछ !

फडिन्द्र भट्टराई ६ फेब्रुवरी २०१५